Długopłetwiec na wybrzeżach Ekwadoru
Każdego roku w trakcie południowej zimy (czerwiec – październik), gatunek waleni zwany humbakiem (Megaptera novaeangliae) migruje z wód antarktycznych do bardziej tropikalnych regionów, w okolice Ekwadoru, w celu odbycia godów. Powodem migracji wielorybów w rejony ekwadorskich wód jest to, że narodziny ich potomstwa wymagają odpowiednio wysokiej temperatury wody, gdyż przychodzi ono na świat z cienką warstwą skórną.
W kolorystyce humbaków przeważa czerń z dużymi białymi obszarami w części brzusznej oraz na płetwach. Posiadają one najszersze płetwy spośród wszystkich waleni, stanowiące niemalże 1/3 długości ich ciał. Wileoryby te osiągają długość nawet 12-15 metrów, a ich waga to ponad 30 ton. Są one najbardziej akrobatycznymi i widowiskowymi z największych waleni. Bardzo lubią wyskakiwać ponad wodę lub uderzać płetwami tylnymi lub piersiowymi o powierzchnię wody. Uważa się, że dźwięki produkowane w ten sposób służą w celach komunikacyjnych. Humbaki są również znane jako śpiewające wieloryby w czasie godów. Samce przybierają pionową pozycję z głową w dół i „śpiewają” repertuar złożonych dźwięków. Pieśni te zbudowane są tematycznie i trwają 20 minut, a nawet dłużej. Śpiewacy mogą powtarzać jedną pieśń przez wielke godzin. Wszystkie humbaki wokół śpiewają podobną pieśń, jednak „utwory” zmieniają się wraz z mijaniem sezonu. Znaczenie pieśni związane jest prawdopodobnie z procesem reprodukcyjnym.
Podczas sezonu godowego możliwe jest znalezienie humbaków niemalże w każdej centralnej i północnej części wybrzeża Ekwadoru. Od 1994 roku oglądanie humbaków stało się popularną atrakcją wśród turystów odwiedzających Park Narodowy Machalilla oraz inne miejsca ekwadorskiego wybrzeża. Turystyka ta nabiera na sile, a co za tym idzie zwiększa się również troska o te imponujące ssaki.
Ekwador Wyprawy 